O POMOCY SOBIE I INNYM

Kochani, jest ciężko, smutno, stresująco i przytłaczająco? Jest. Jest dużo lęku i niewiadomych. Ale wiem też od wielu z Was, że potrzebujecie "normalności" i ja sama też potrzebuję dobrych bodźców, dlatego chciałabym poruszać tu dalej "zwykłe" tematy, by łapać jakiś, choćby mały, dystans. Trzeba dbać o balans, bo zdrowie psychiczne też mamy tylko jedno. Nie mam kontetnego planu co do pojawiających się na moim blogu tematów - w dalszym ciągu będę po prostu pisać Wam o tym, czym w danym momencie chcę się podzielić. Możecie się więc spodziewać u mnie misz-maszu - będzie i poważnie, i emocjonalnie, i luźno, codziennie. Chciałabym, żeby to moje małe miejsce w sieci pozostało miejcem, jakim jest z samego założenia - blogiem o życiu i różnych jego aspektach. Chciałabym dalej nieść Wam treści o różnej tematyce i różnym stopniu powagi. Być może ktoś znajdzie tu coś dla siebie. 

A w dalszej części tego wpisu zapraszam na garść moich pomysłów na to, jak ogarniać obecną rzeczywistość.

Daj znać znać bliskim, że są dla ciebie ważni. Czasami w natłoku codzienności po prostu o tym zapominamy, uznając to za oczywistość. A ja myślę, że warto o uczuciach mówić i je okazywać, tak po prostu. Doceniajmy tych, którzy są w naszym życiu kimś istotnym. 

Bądź otwarty - być może tuż obok ktoś potrzebuje rozmowy lub wspólnego milczenia, przytulenia. Być może ktoś daleko potrzebuje rozmowy przez komunikatory. Jeśli jesteś w stanie, czujesz że możesz i chcesz - odpowiedz na te potrzeby. A jeśli sam potrzebujesz - nie bój się i szukaj wsparcia. Rozmową, dobrym słowem też można ogrzać i dla mnie takie ciepło zawsze będzie ważne. 

Dbaj o siebie, w tym o aktywność fizyczną czy zdrowe odżywianie. Jedno i drugie przekłada się na siłę i witalność, lepsze samopoczucie. Podobnie sen - wysypiaj się. A na przykład pilates czy joga pomagają w odprężeniu się. Z kolei intensywne treningi pozwalają wypocić stres. Dobrze sprawdza się też taniec - ja tańczę sama po mieszkaniu i nastraja mnie to pozytywnie. Możesz słuchać muzyki, śpiewać. U mnie na słuchawkach ulubiony Queen i nieważne, że fałszuję - śpiewam z Freddiem. Jeśli potrzebujesz odskoczni, to dobra książka, film, serial mogą się sprawdzić. Sprawiaj sobie małe, nawet najmniejsze przyjemności - kawa w ulubionym kubku, szybki spacer. Rób to, co normalnie lubisz. Doceniaj, co dobrego cię spotyka. Bądź dla siebie czuły i wyrozumiały. Uśmiechaj się. Śmiech to zdrowie, a szczerze uśmiechnięte twarze to zawsze zastrzyk życzliwości. 

Nie wdawajmy się w kłótnie, ku którym tak w istocie nie ma żadnego powodu. Naprawdę takie wewnętrzne napięcia to ostatnie, czego teraz potrzebujemy. A niestety w internecie widzę już jakieś wzajemne obrażanie, że po co wstawiać niebiesko-żółte serduszka, jakieś pretensje, że ktoś niby za mało mówi o wojnie, ktoś za dużo, ktoś nie pomaga, ktoś coś... Przestańmy tak się oceniać i dawać sobie prawo do wydawania osądów. Każdy radzi sobie z tą trudną sytuacją jak może, i naprawdę to nie czas i miejsce na pretensje, że może radzi sobie inaczej, niż ja czy Ty. Może to wstawienie flagi na Facebooku jest dla kogoś ważnym gestem solidaryzmu i jest mu potrzebne? Może ktoś, kto nie wstawił do sieci nic, w realu bardzo pomaga? Nie oceniaj, nie wywołuj poczucia winy, że ktoś coś robi nie tak czy za mało. Pretensje dzielą, a nie łączą. Zamiast wylewać taką neagtywną energię w internecie, wdawać się w pyskówki, skupmy się na tej dobrej energii. Chyba wszyscy jej teraz mocno potrzebujemy. 

Zaangażuj się w pomoc. Warto sprawdzać wiarygodne, zweryfikowane zbiórki i w miarę możliwości przyłączyć się do którejś z nich. Śledzę na bieżąco informacje w mediach, również lokalnych, więc wiem, że w wielu miastach i miasteczkach organizowane są różnego typu akcje. Mi osobiście serce rośnie, gdy widzę wysokie zaangażowanie i te gesty bezinteresownej pomocy. Sama też już przygotowałam paczkę z produktami i mam takie może i naiwne, ale płynące z serca poczucie, że ktoś dzięki temu skorzysta. Im więcej takich serc, tym lepiej. Można też udostępnić informacje w mediach społecznościowych, by dotarły do jak największej ilości ludzi.

To kolejny mocny sprawdzian, jaki przyszykował los. Ciężko zrozumieć, trudno o lekką głowę. Ale trzeba o tę głowę dbać  Dlatego słucham swego serca, swego organizmu, swoich potrzeb, obserwuję, co się dzieje, pozwalam sobie na emocje, ale staram nie dać się panice. Żyję i staram się dbać o jakość tego życia. Kocham. Pomagam, na ile potrafię. Próbuję wysłać w świat choć odrobinę ciepła, miłości i uśmiechu, jakie w sobie noszę. Myślę, że to nie zaszkodzi, a może być cegiełką dobra.