ZAKOLEGUJ SIĘ Z JESIENIĄ

W kuchni roznosi się aromat kawy, mieszając się z zapachem świeczki "pumpkin spice".  Chwytam kubek z rozkosznie ciepłym napojem i szukam swego miejsca. Znajduję je w fotelu. Koc już leży, gotowy, by się nim okryć. Miękkie światło lampy przyjemnie otula pomieszczenie. Biorę do ręki książkę i już za momencik jestem w innym świecie. Przeżywam przygody, wyobraźnia szaleje. Gdy zaś książkę odkładam, wracam do komfortowej, jesiennej rzeczywistości. Zegar niestrudzenie odmierza minuty wieczoru, a ja mam czas, by zwolnić. 

Jesień nie ma łatwo. Przychodzi zaraz po lecie, gdy naturalnym wydaje się narzekanie, że jak to, już po wakacjach, już po ciepełku? Już po długich dniach? Znowu będzie ciemno, zimno, buro? I tak w kółko, co roku. Nie ma co się co czarować - jesień ma swoje minusy, a deszcz, wiatr, chlapa i przeziębienie potrafią uprzykrzyć życie. 

Mimo to jednak zostałam już jakiś czas temu prawdziwą fanką jesieni.

Dlaczego? Po pierwsze dlatego, że staram się akceptować rzeczywistość w zakresie, który jest ode mnie totalnie niezależny, i zamiast skupiać się na negatywach - doceniam pozytywy. A tych jesień ma dla mnie mnóstwo!

Przykładowo są to właśnie takie spokojniejsze wieczory, o jakich wspomniałam we wstępie tego wpisu. Owszem, dni w lecie są dłuższe, ale i mam wrażenie, że więcej się wtedy od nich wymaga - szukamy różnych aktywności i ciągle gdzieś latamy. Na przełomie września i października ten pęd moim zdaniem zwalnia. W następstwie tego mam więcej czasu tak po prostu dla siebie, na spokojnie, komfortowo. Mogę czytać książki, malować obrazy po numerach, rozwiązywać krzyżówki, nadrobić zaległości filmowe, upiec jakieś dobre ciacho. Pobyć całkowicie offline, wziąć relaksującą kąpiel, wyciszyć się.

A poza tym... skarby jesieni! Przecież ta pora roku zachwyca feerią barw, zapachów i smaków! Kolorowe liście cieszą oko na spacerze czy nawet w trakcie zwykłej drogi do pracy. Zdjęcia zrobione wtedy ot tak, od niechcenia - wyglądają bardzo profesjonalnie. Jesień, skubana, jest bardzo fotogeniczna! Zwłaszcza ta typowo złota, o jakiej Czesław Niemen pięknie śpiewał we "Wspomnieniu".

Zapach cynamonu kusi, rumiane jabłka cieszą podniebienie. Ciepła herbata z cytryną po powrocie z deszczowego podwórka smakuje jak ambrozja. Dla zmysłu dotyku przyjemnością są otulające szale czy swetry. Do tego cały arsenał umilaczy: świeczek, koców, poduszek, nastrojowych światełek. Ja w tym roku oszalałam na punkcie dekoracyjnych dyń i z przyjemnością się nimi otaczam oraz robię zdjęcia. 

Tutaj możecie zobaczyć przykład mojego dyniowego zawrotu głowy. Na Instagramie opublikowałam recenzję "Zabójstwa Rogera Ackroyda" mojej ukochanej Agathy Christie, czyli powieści idealnej na jesień!🍂Otóż jej akcja dzieje się we wrześniu, a hodowcą dyń jest tutaj... słynny detektyw Herkules Poirot we własnej osobie 🎃😁 Na szczęście mały Belg szybko porzuca to zajęcie na rzecz tego, w czym jest bezapelacyjnie najlepszy, rozwikłując jedną z najbardziej kultowych literackich zagadek kryminalnych. Po całość recenzji zapraszam na mój instagramowy profil 😊

 

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Asia - lifestyle z uśmiechem 🙂 (@pisanezusmiechem)

Skoro już zaś o literaturze mowa, to nie wiem jak Wy, ale ja zgadzam się całkowicie z pewną rudowłosą panną, lubiącą bujać w obłokach: 

"Jakże się cieszę, że żyję na świecie, w którym istnieje październik! Jakież to

 byłoby okropne, gdyby natychmiast po wrześniu następował listopad!"

Lucy Maud Montgomery, "Ania z Zielonego Wzgórza"

Ania miała rację! Październik jest magiczny i z przyjemnością wyciskam z niego tyle, ile się da.

Pomimo komfortowego rytmu slow, jesienne dni przynoszą mi też paradoksalnie zastrzyk motywacji. Nie tak trudno o nią, gdy okoliczności sprzyjają: na przykład zaczyna się nowy rok, wszyscy w szale postanowień, albo przychodzi wiosna, wszystko budzi się do życia. Jesienią mogłoby być trudniej, bo postępujące ciemności raczej mogłyby skłaniać do zapadnięcia w sen zimowy, a nie do produktywności. Ja jednak patrzę na to w ten sposób, że jeszcze mam kilka tygodni do końca tego roku i chcę je dobrze wykorzystać. Czuję, że moja kreatywność ma się dobrze, więc nie chcę tego zatracić. Mam nadzieję, że mi się uda!

 A Wy macie jakieś plany na ostatnie miesiące roku? 

Jesień moim zdaniem da się lubić! 

Odkąd mam z nią koleżeńską relację, nie mam z tym problemu.

 Jestem łaskawsza dla jej kaprysów i z przyjemnością czerpię z jej możliwości. 

Po prostu piszę sobie tę jesień z uśmiechem, jak to ja ☺

Hedwiga też się cieszy, że mamy jesień ☺