ZWIEDZAM KRAKÓW: SPACER PO KAZIMIERZU I PODGÓRZU

Zabieram Was dzisiaj na wspólny spacer po Krakowie. Byliśmy już na Wawelu (o czym możecie przeczytać na przykład TUTAJ), a teraz pora zajrzeć do innych urokliwych zakątków tego miasta. Pewnego ranka wybrałam się na spokojny spacer po dwóch dzielnicach: Kazimierzu i Podgórzu. Przespacerujecie się ze mną? Zapraszam!

Zacznijmy od tego, że nocleg miałam właśnie na krakowskim Kazimierzu, przy ulicy Miodowej, co uważam za świetną lokalizację, gdyż to dobra baza wypadowa do zwiedzania. Blisko stąd na piechotę na Wawel czy do Starego Miasta, z Rynkiem na czele. Blisko również do Podgórza, a poza tym sam Kazimierz ma niepowtarzalny klimat i warto udać się na przechadzkę jego ulicami.

Mój hotel to Residence Tournet przy ul. Miodowej 7, niedaleko skrzyżowania z ulicą prowadzącą na Wawel. Jestem zadowolona z noclegu - warunki przyjemne, pokój wygodny, obsługa pomocna.

Poranek powitał mnie takim widokiem z okna hotelu. 

No to lecimy! Szybkie selfie w lustrze hotelowej windy i ruszam dalej.

Tutaj polecajka gastronomiczna - na Kazimierzu mieści się taka niepozorna piekarenka z tradycjami. Wyroby są przegenialne! Jak z dawnych czasów; naprawdę czuć, że to nie są przypadkowe, sklepowe receptury. Kupiłam świeżutkie pieczywo na śniadanie i ruszyłam w drogę.

Kazimierz wieczorami tętni życiem, za to o poranku jest jeszcze bardzo cichy. Przyjemnie się tak przechadzać po jego zaułkach.

Obok eleganckich, wyremontowanych kamienic z hotelami restauracjami są tutaj i takie zabudowania nadgryzione zębem czasu. I mają one swój urok! Ta dzielnica ma niezwykły klimat. 

Kazimierz to dawna dzielnica żydowska i to widać na każdym kroku. Są synagogi, cmentarz, są nawiązania w nazwach, a także restauracje z żydowską kuchnią.

Jedną z najsłynniejszych ulic jest ulica Szeroka. Tych szyldów nie sposób pominąć. 

To właśnie przy ulicy Szerokiej któregoś wieczoru wybrałam się na obiadokolację do restauracji serwującej kuchnię żydowską. Mój wybór padł, z polecenia koleżanki, na restaurację Awiw - i mogę śmiało również polecić. Ogródek wystawiony na zewnątrz, muzyka na żywo, i przede wszystkim pyszne, aromatyczne dania. Zjadłam ze smakiem fantastyczny czulent.

Ale wracamy do porannego spaceru! Obowiązkowym punktem przechadzki jest Plac Nowy z charakterystycznym budynkiem hali targowej "Okrąglak". Wieczorami nie brakuje tu przechodniów kupujących kultowe zapiekanki. Też się raz skusiłam! Za to rano miejsce jest ciche, jakby dopiero nabierało sił przed kolejnymi wrażeniami.

Okrąglak o poranku

Okrąglak wieczorem

Zapiekanki robią tu furorę 

Inny rzucający się w oczy budynek to kościół. 

Idziemy dalej! Moim celem jest Podgórze - w tym celu trzeba przekroczyć Wisłę. Pieszo można to zrobić na malowniczym moście zwanym Kładka Bernatka. Widoki piękne.

Humor dopisywał znakomicie

I jesteśmy już po drugiej stronie! Na Podgórzu wita mnie smok.

Docieram do Rynku Podgórskiego i się zachwycam. Oto kościół Świętego Józefa. Robi wrażenie!

A niedaleko są ukryte kolorowe schody. Można do nich dojść z kościoła ulicą Potiebni. Za to po drugiej stronie mieści się Park Bednarskiego - niedawno wyremontowany, pełen zieleni.

Jako ciekawostkę wspomnę, że dokładnie w te same miejsca krakowskiego Podgórza trafiłam ponownie już po powrocie, tym razem w formie podróży literackiej - a to za sprawą lektury książki "Kajdany" Bartłomieja Kowalińskiego. Już choćby tylko z tego względu lektura ta była dla mnie świetnym doświadczeniem. Ale to oczywiście walor dodatkowy, a najważniejsza jest sama historia i styl jej opowiedzenia. A w tym kontekście mamy do czynienia z mrocznym, solidnym kryminałem, opartym na śledztwie i ciekawej sylwetce zbrodniarza. Więcej opowiadam o nim na moim Instagramie - zapraszam Was TUTAJ

Po odwiedzeniu kolorowych schodów poszłam dalej w kierunku pewnego muzeum, które bardzo chciałam odwiedzić - ale o tym zwiedzaniu opowiem w osobnym wpisie.
Póki co gorąco zachęcam, by w trakcie wizyty w Krakowie uwzględnić Kazimierz i Podgórze w swoich planach. 

Tak naprawdę w uliczkach Kazimierza można się zatracić i po prostu chłonąć ten klimat. Ja tak zrobiłam i bardzo się cieszę, że poznałam go i od tej głośnej, gwarnej strony, i jako miejsce wyciszone, sprzyjające relaksującemu spacerowi.