W JESIENNYM ZAPĘTLENIU

Czy ktoś mi może wytłumaczyć, co się stało z październikiem? Przecież dopiero co była duga połowa sierpnia i mój urlop. Dopiero co wróciłam we wrześniu do pracy, a wrzesień upłynął w bardzo letniej aurze. Później owszem, przyszła kolorowa, złota jesień, i owszem, kartkę w kalendarzu przerzuciłam na październik, ale teraz patrzę w ten kalendarz i widzę na horyzoncie już listopad, a ja nie wiem, gdzie się podziały te ostanie dni. Minęły tak szybko, tak intensywnie. 

Totalna ze mnie jesieniara, więc bardzo się cieszę z tej jesiennej aury, choć jednocześnie czuję, że mija ona bardzo szybko. Byłam ostatnio w sklepie popularnej sieciówki z rzeczami do domu i przecież tam już grasują świąteczne skrzaty! A mamy raptem październik, rozkwit jesieni. 

Nie uciekam jeszcze w świąteczne tematy (choć pewnie w listopadzie zacznę czytać książki w takich motywach), tylko póki co łapię te jesienne momenty i chwile w zabieganej codzienności. 

Kolorowe liście, urocze małe dynie, szyszki, światełka, zapach świeczek, aromatyczna kawa, rozgrzewająca herbata, przyjemne swetry, wieczorne czytanie pod kocem - jesień zawsze tak mnie rozpieszcza. I staram się to doceniać i z tego korzystać, bo szybkie tempo ostatniego czasu przypomina mi, że lada dzień jesień ustąpi zimie. Więc póki mogę, zakotwiczam się w moim jesieniarskim, komfortowym świecie. 

Sama teraz potrzebuję w nim porządnej dawki oddechu, bo ubiegłe dni były wyczerpujące. Czasami dużo na siebie wzięłam, czasami dużo się działo niezależnie ode mnie.  Zauważyłam w tym październikowym czasie, że nieustannie coś robię, spełniam jakieś projekty, załatwiam to i tamto - i choć lubię to i są efekty, to jednak taki czas na wyciszenie, prawdziwy odpoczynek i naładowanie baterii też jest jak najbardziej potrzebny. 

Pamiętajcie, żeby potrafić ukraść dla siebie takie chwile. Regeneracja jest ważna 🧡 

A jesienne coraz krótsze niekiedy dni słabo jej sprzyjają, bo człowiek pędzi i ma wrażenie, że z czymś nie zdąży.  Ja się w tym zapętleniu trochę energetycznie wykosztowałam, więc tym bardziej doceniam to, że czasem trzeba zwolnić - dla własnego dobra.